Gele Paal 6

Takken en ander materiaal zijn hier blijven liggen.

“Wordt dat niet opgeruimd? Het staat zo slordig!”

Nee, het wordt niet opgeruimd. Tussen de takken en wortels vinden talloze dieren beschutting en bescherming. Na verloop van tijd begint het hout te verteren (rotten) en uiteindelijk blijft er vrijwel niets van over. Ook schimmels spelen bij die afbraak een belangrijke rol. Het ‘afval’ is hier geen afval maar, heel dood gewoon, ontzettend nuttig en functioneel.

Links schemert de Hanzelijn door de beplanting. Het geluid van een trein valt eigenlijk nauwelijks op, niemand en niets schrikt er van, vogels gaan gewoon door met zingen.

In de winter en na een paar regendagen is het hier nat omdat het een tijdje duurt voor het water weggezakt is.